فاصله هایپرفوکال در عکاسی حرفه ای چه کاربردی دارد؟ - میهن شات

فاصله هایپرفوکال! نامی است که شاید تا به حال در عکاسی نشنیده باشید. فاصله ابرکانونی (هایپرفوکال) را می توان به عنوان فاصله ای که باید برای رسیدن به عمق میدان فوکوس کرد، تعریف نمود. فاصله هایپرفوکال در عکاسی می تواند موضوعی پیچیده و دشوار تصور شود. اما آنقدرها هم گیج کننده نیست.

در این مقاله به سوال فاصله ابرکانونی (هایپرفوکال) چیست؟ پاسخ داده و روش محاسبه فاصله هایپرفوکال را بیان می کنیم؛ پس همراه میهن شات مرجع فروش عکس های ایرانی باشید.

فاصله ابرکانونی (هایپرفوکال) چیست؟

فاصله Hyperfocal، در ساده ترین حالت، فاصله فوکوس است که به عکس های شما بیشترین عمق میدان را می دهد. به عنوان مثال، منظره ای را در نظر بگیرید که می خواهید همه چیز پیش زمینه و پس زمینه واضح به نظر برسد. اگر روی پیش زمینه فوکوس کنید، پس زمینه در تصویر تار به نظر می رسد. و اگر روی پس زمینه فوکوس کنید، پیش زمینه خارج از فوکوس به نظر می رسد!

در اپتیک و عکاسی، فاصله هایپرفوکال فاصله ای است که فراتر از آن می توان همه اشیا را به یک فوکوس “قابل قبول” رساند. از آنجایی که فاصله هایپرفوکال فاصله فوکوس است که حداکثر عمق میدان را می دهد، مطلوب ترین فاصله برای تنظیم فوکوس یک دوربین فوکوس ثابت است.

 فاصله هایپرفوکال کاملاً به این بستگی دارد که چه سطحی از وضوح قابل قبول در نظر گرفته می شود.

پس به طور کلی می توانیم بگوییم که تکنیک فاصله هایپرفوکال یا فاصله ابرکانونی زمانی به کار گرفته می شود که بخواهید به حداکثر وضوح در نواحی مختلف و ایجاد بیشترین عمق در عکس برسید.

عوامل موثر در فاصله هایپرفوکال در عکاسی

همانطور که تا به حال بیان کردیم، به محدوده فوکوس شده در تصویر که بیشترین عمق را دارد فاصله ابرکانونی گفته می شود. اما از لحاظ فنی تعریف دیگری هم برای فاصله ابرکانونی وجود دارد. این تعریف عبارت است از فاصله برای لنزی که در بی نهایت فوکوس شده و تمامی موارد تا اندازه قابل قبولی شارپ هستند. منظور از بی نهایت در این تعریف ها یعنی دورترین نقاط به لنز مثل کوه هایی که دور دست هستند، ستاره ها، افق و…

در همه این تعاریفی که تا به حال بیان کردیم عواملی از قبیل دیافراگم و فاصله کانونی تاثیرگذار هستند. در عمل می توان گفت زمانی فاصله هایپرفوکال به بهترین شکل اجرا می شود که سوژه تا فواصل زیادی گسترش پیدا کند.

روش محاسبه فاصله هایپرفوکال

توماس ساتون و جورج داوسون برای اولین بار در سال ۱۸۶۷ در مورد فاصله بیش کانونی (یا “محدوده کانونی”) مقالاتی را نوشتند. اما لویی در در سال ۱۹۰۶ اولین کسی بود که که فرمولی برای فاصله هایپرفوکال استخراج کرد. رودولف کینگسلیک نیز در سال ۱۹۵۱ دو روش اندازه گیری فاصله هایپرفوکال را مورد بررسی قرار دارد.

دو روش متداول برای تعریف و اندازه گیری فاصله هایپرفوکال وجود دارد که منجر به مقادیری می شود که فقط کمی متفاوت هستند.

تعریف ۱: فاصله هایپرفوکال نزدیکترین فاصله ای است که می توان لنز را در آن فوکوس کرد و در عین حال اشیا را در بی نهایت به طور قابل قبولی شارپ نگه داشت. هنگامی که لنز در این فاصله فوکوس می شود، تمام اجسام در فواصل از نیمی از فاصله بیش از حد کانونی تا بی نهایت به طور قابل قبولی شارپ خواهند بود.

تعریف ۲: فاصله هایپرفوکال فاصله ای است که فراتر از آن همه اشیا به طور قابل قبولی شارپ هستند، برای عدسی که در بی نهایت فوکوس می کند.

انواع روش های محاسبه هایپرفوکال

در این بخش پنج روش محاسبه فاصله ابرکانونی را بیان می کنیم.

محاسبه فاصله هایپرفوکال با استفاده از نمودار

یکی از روش های رایج پیدا کردن فاصله هایپرفوکال استفاده از جدول زیر است. در این نمودار لازم است که دو متغیر فاصله کانونی و دیافراگم کنترل شوند.

برای استفاده از جدول فاصله ابرکانونی باید مراحل زیر را طی کنید:

• یک لنز انتخاب و فاصله کانونی را ثبت کنید.
• میزان دیافراگم را مشخص کنید.
• فاصله ابرکانونی مناسب با دیافراگم و فاصله کانونی را دنبال کنید.
• لنز را در فاصله ابرکانونی متمرکز کنید.
• حالا همه چیز از وسط تا بی نهایت شارپ خواهند شد.

محاسبه هایپرفوکال به روش فوکوس تار

نقش فوکوس در عکاسی غیرقابل انکار است. روش فوکوس تار، یکی از تکنیک های ساده برای پیدا کردن فاصله ابرکانونی است. با این روش در وسیع ترین دیافراگم لنز حالت زنده را وارد نمایید. در ادامه لنزها را به نحوی فوکوس کنید که پیش زمینه و پس زمینه به یک میزان تار باشند.

مراحل فوکوس تار:

• لنز را در حالت فوکوس دستی تنظیم نمایید.
• باز بودن دیافراگم در حالت وسیع ترین تغییر دهید.
• LIVE View را روشن نمایید.
• به نحوی فوکوس کنید که نزدیک ترین و دورترین سوژه در تصویر به یک میزان تار باشند.
• دیگر فوکوس را دست نزیند و دیافراگم را تنظیم نمایید. در حال حاضر همه چیز از نصف فاصله ابرکانونی تا بی نهایت شارپ هستند.

محاسبه هایپرفوکال به روش فرمول

یکی از راه هایی که به سهولت  فاصله هایپرفوکال را نشان می دهد، فرمول زیر است.

فاصله هایپرفوکال꓿ فاصله کانونی به توان دو تقسیم بر حاصل مجموع دایره اغتشاش مناسب و عدد دیافراگم. جمع عدد حاصل شده با عدد فاصله کانونی نشان دهنده فاصله ابرکانونی است.

محاسبه فاصله هایپر فوکال به روش دو برابر فاصله

یکی از کاربردی ترین روش های محاسبه هایپرفوکال این روش است. برای پیدا کردن فاصله ابرکانونی در این راه می توانید فاصله بین لنز و نزدیک ترین شی را در عکس دو برابر کنید. این فاصله دو برابر شده همان فاصله ابرکانونی است.

مراحل روش دو برابر فاصله:

• در صحنه ای که عکاسی می کنید ابتدا نزدیک ترین جسمی که باید شارپ به نظر برسد را مشخص کنید و فاصله آن تا دوربین را محاسبه کرده و تخمین بزنید.
• این مقدار تخمین زده را دو برابر کنید تا فاصله ابرکانونی مشخص شود.
• فوکوس لنز را در فاصله ابرکانونی تنظیم نمایید.
• دیافراگم را پایین آورده تا عمق افزایش پیدا کند. می توانید دایفراگم درست را نیز به صورت تخمینی انتخاب کنید. در لنزهای واید معمولا f/8 یا f/11 خواهند بود.
• در حال حاضر همه چیز از نصف فاصله مکان پیش زمینه تصویر تا بی نهایت شارپ خواهند بود.

محاسبه هایپرکانونی با کمک مقیاس فوکوس

مقیاس فوکوس آخرین روش محاسبه فاصله ابرکانونی است. برخی از لنزها به خصوص لنزهایی که حلقه فوکوس دستی دارند. دارای مقیاس های فوکوس برروی بدنه لنز خود نیز هستند. این مقیاس ها دقیقا نشان دهنده عمق میدان در یک دیافراگم مشخص است.

با اظهار تاسف باید بیان کرد که همه دوربین ها دارای این قابلیت نیستند.

کلام پایانی

فاصله هایپرفوکال یا ابرکانونی یکی از پرکاربردترین راه ها در به تصویر کشیدن عکس مناظر است. در این مقاله تلاش کردیم تا علاوه بر این که توضیح دهیم فاصله هایپرفوکال چیست. ۵ روش محاسبه هایپرفوکال را نیز بیان کنیم. تا با کمک این روش ها بتوانید به سهولت در طبیعت و مناظر مختلف پس زمینه و پیش زمینه را شارپ ترین حالت ثبت کنید.

همچنین میهن شات مرجع فروش عکس های ایرانی در زمینه فروش عکس ایرانی خدمت رسانی می کند. پس اگر شما به دنبال این هستید که عکس های خود را به فروش برسانید این سایت از معتبرترین مراجع خرید عکس ایرانی است.